Beste vrienden, familieleden, gemeenteleden en kennissen,

Leuk dat jullie weer mijn weblog lezen! Na een heerlijke vakantie samen met Wim stel ik jullie graag weer op de hoogte van het leven hier in Cambodja.
Wim en ik hebben verschillende plekken gezien in onze vakantie, o.a. Angkor Wat. Een eeuwenoud tempel en paleiscomplex in een mooie groene natuur. Ik merk dat ik kan genieten van heerlijk groen om me heen, omdat dat in Phnom Penh nauwelijks is te vinden. Het was dan ook best even weer wennen om terug te zijn. Samen met Wim heb ik ook mijn werkplek bezocht dan kon het dragen van traditionele bruidskleding (en make-up!) niet bij ontbreken! We vonden het zelf leuk om te dragen, maar de cliënten vonden het niet minder leuk. Na allemaal selfies genomen te hebben (met de vrouwen) kon de warme kleding gelukkig weer uit! Vooral voor Wim een opluchting die al twee uur op mij moest wachten voordat mijn haar en make-up op z’n Khmer’s zat. Als je mee wil genieten, zie de foto’s!

Na mijn vakantie probeer ik weer ritme te vinden in het werken. Het was erg leuk om de vrouwen op mijn werk weer te zien! Gisterenavond na de Bijbelstudie deelde één van de vrouwen dat ze het moeilijk vindt dat haar familie haar niet begrijpt in het geloof. Toen zij dit gedeeld had deelde meer vrouwen dat ze het moeilijk vonden als vrienden of familie hen niet begreep in het geloof in Jezus. Dit was na aanleiding van het lezen van het begin van de bergrede dat Jezus zegt dat we het zout zijn in deze wereld. Ik vroeg daarbij hoe wij het zout kunnen zijn, met daarbij concrete voorbeelden. Ik kon hen bemoedigen dat Jezus zelf zegt: ‘Zalig zijn zij……..’. Maar dan heb ik toch makkelijk praten met mijn eigen christelijke omgeving….. Ik heb de vrouwen ook gezegd dat het belangrijk is om deze ‘pijn’ te delen met christelijke vrienden zodat je elkaar kan bemoedigen. Ik besefte me dat de meeste van deze vrouwen voor het eerst over Jezus horen bij Precious Women, maar heel hun (oude) leefomgeving vaak Jezus niet kent. Ons gebed is dan: ‘Jezus, mogen ze volhouden in U te geloven, houd U ze vast!’

Het werken met Jasper heb ik ook weer opgepakt. Jasper zit na de zomervakantie in een kleinere klas wat voor hem erg fijn is omdat hij dan minder prikkels heeft. Ik blijf Logan thuis helpen en op woensdagen met zwemles. Het is leuk om te merken hoe Jasper zich ontwikkelt en hoe hij met dingen bezig kan zijn. Zo vertelde hij mij, toen we een rondje aan het fietsen waren en huisdieren zagen dat konijnen broers hebben en honden zussen. Eigenlijk is het hilarisch soms dat ik met mijn niet al te grote Engelse woordenschat juist met Jasper werk. Jasper heeft waarschijnlijk hyperlexia (dit wijst uit meerdere dingen, maar hij is nog te jong om dit te kunnen diagnosticeren) dat wil zeggen dat hij geobsedeerd is door woorden en letters. Hij maakt dan ook zijn eigen woorden, ik weet soms niet of een woord nu echt bestaat te ja of te nee. Gelukkig kom ik er meestal wel uit. De ouders van Jasper zijn erg vriendelijke mensen, zo ben ik elke maandagavond welkom voor diner! Dit doe ik dan ook regelmatig. Het is bijzonder om mee te krijgen hoe zij het geloof in Jezus aan hun kinderen over brengen door met elkaar na het eten devotion te houden.

Nu ik deze weblog schrijf ben ik nog voor 8,5 week in Cambodja. Aan de ene kant is het nog een aantal weken investeren en aan de andere kant ook al dingen afbouwen. En denken aan het terug zijn in Nederland. Ik ben ook bezig met het zoeken naar een baan in Nederland. Dus mocht u nog een leuke vacature zien, stel me op de hoogte!

Nu ik dit schrijf is het woensdagochtend en tijd om naar het werk te gaan! Veel liefs uit Cambodja